Πανηγυρικός ο εορτασμός των 50 χρόνων από το Συμπόσιο Εργασίας που τέθηκαν οι βάσεις για την ίδρυση του Δημοκριτείου Πανεπιστημίου Θράκης.
Μια εκδήλωση μνήμης πραγματοποίησε το Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο Θράκης με σκοπό την απότιμηση τιμής σε πανεπιστημιακούς και παράγοντες της τοπικής κοινωνίας που συνδέονται με τη διεκδίκηση ίδρυσης Πανεπιστημίου στη Θράκη, με χρονικό ορόσημο το Συμπόσιο που διοργάνωσε το Θρακικό Πνευματικό Κέντρο Κομοτηνής, στις 2-3 Δεκεμβρίου 1972, το οποίο οδήγησε τον επόμενο χρόνο στην ίδρυση του Πανεπιστημίου και των πρώτων σχολών του, της Νομικής και Πολυτεχνικής, το 1974.
Την εκδήλωση συντόνισε ο Πρύτανης του ΔΠΘ, Καθ. Αλέξανδρος Πολυχρονίδης, παραβρέθηκαν πολίτες, εκπρόσωποι φορέων, μέλη της ακαδημαϊκής κοινότητας που τους υποδέχονταν μελωδίες αρχαίας λύρας της γης του Ορφέα, από την κα Ευαγγελία Καψαλίδου μέλος ΕΔΙΠ του Δ.Π.Θ.
Ο κ. Πρύτανης αναφέρθηκε στη συνολική προσπάθεια ίδρυσης του Πανεπιστημίου, από τις αρχές του 1960 μέχρι το Συμπόσιο του 1972, ενώ έκανε ειδική μνεία σε όλους όσους συνέβαλαν σε αυτή την προσπάθεια.
Ανέφερε δε πως η ιδέα της ονοματοδοσίας «Δημοκρίτειο» αποτέλεσε πρόταση εκείνου του Συμποσίου, και σήμερα έφτασε στο Πανεπιστήμιο μας λειτουργούν 20 τμήματα σε τέσσερις πόλεις, με 24.000 προπτυχιακούς φοιτητές και 4.000 μεταπτυχιακούς, ενώ ελπίζουν πως θα λειτουργήσουν σύντομα δύο νέα Τμήματα, Ψυχολογίας και Εργοθεραπείας. Ο κ. Πολυχρονίδης εξέφρασε την ελπίδα πως οι επόμενες πρυτανικές αρχές θα καταφέρουν την ένταξη των τμημάτων της Καβάλας και της Δράμας στο Πανεπιστήμιο, ώστε αυτό να γίνει πραγματικά Πανεπιστήμιο της Ανατολικής Μακεδονίας και της Θράκης
Συγκινητικό χαρακτήρισε τον εορτασμό των 50 ετών και τις προσπάθειες που έγιναν ώστε να ιδρυθεί το ΔΠΘ η κ. Νεγρεπόντη-Δελιβάνη η οποία είναι από τους λίγους εναπομείναντες συμμετέχοντες του Συμποσίου και συνέβαλλε καθοριστικά με την προσπάθειά της στον να ιδρυθεί αλλά και να ανδρωθεί το Πανεπιστήμιο στη Θράκη. «Ένα Πανεπιστήμιο, που είναι ιδιόμορφο, γιατί δεν έγινε για καθαρά διδακτικούς στόχους, αλλά για καθαρά εθνικούς σκοπούς, και η πρωτοβουλία ανήκε σε ιδιώτες, και συγκεκριμένα ανθρώπους της περιοχής, που ανησυχούσαν για κάποιες όχι ευχάριστες εξελίξεις, αλλά και τους Πανεπιστημιακούς των δύο πανεπιστημίων της Βορείου Ελλάδας. Ο ενθουσιασμός τότε ήταν πολύ μεγάλος, δεν αναμέναμε τίποτα εκτός από την δημιουργία του πανεπιστημίου, και τώρα, μετά από 50 χρόνια, πιστεύω ότι ήταν πολύ αποφασιστική αυτή η συμβολή των πανεπιστημιακών και των τοπικών παραγόντων» ανέφερε. Και αυτό γιατί η περιοχή έχει πάρει μια εντελώς διαφορετική όψη, είναι λαμπερή, είναι ζωντανή και είναι εμφανής η επίδραση που είχε το πανεπιστήμιο σε αυτή. Οι στόχοι λοιπόν που είχαν τεθεί στο Συμπόσιο επιτεύχθηκαν, όμως δεν ήταν αρκετοί κατά την κ. Νεγρεπόντη-Δελιβάνη, που θεωρεί πως η πολιτεία πρέπει να κάνει πολλά ακόμη πράγματα στη Θράκη, έχοντας όμως ως πολύ αποφασιστικό μοχλό το ΔΠΘ. «Είναι απαράδεκτο το γεγονός ότι τότε και τώρα, η περιοχή της Ανατολικής Μακεδονίας και Θράκης, έχει το χαμηλότερο εισόδημα από όλες τις περιφέρειες της χώρας, εκτός ίσως από αυτής του Βορείου Αιγαίου» σημείωσε. Από την πρώτη στιγμή της προσάρτησης αυτών των ευαίσθητων περιοχών, σημείωσε θα έπρεπε η πολιτεία να τις κάνει απροσπέλαστες από κάθε άποψη, και κυρίως από οικονομικής πλευράς, και να μην θεωρείται, τότε όπως και τώρα, ως τόπος εξορίας για τους δημοσίους υπαλλήλους που έρχονται εδώ.
Η κ. Μαρία Νεγρεπόντη-Δελιβάνη έκανε ειδική αναφορά στους πανεπιστημιακούς που κινητοποιήθηκαν για την ίδρυση του Δημοκριτείου Πανεπιστημίου, έχοντας ως στόχο το επαναλαμβανόμενο όραμα του Γεωργίου Μανούδη: «Να γίνει εδώ Πανεπιστήμιο, να γεμίσουν οι δρόμοι και οι πλατείες από φοιτητές».
«Το Συμπόσιο του Δεκέμβρη του 1972 ήταν η κορύφωση της προσπάθειας ίδρυσης του πανεπιστήμιο στην πόλη μας», σημείωσε ο κ. Άρης Μανούδης, που παρακολούθησε αυτή την προσπάθεια από το 1960 και μετά, όταν ο καθηγητής της Κτηνιατρικής του ΑΠΘ κ. Ιωάννης Έξαρχος. «Τότε εμείς νεαροί φοιτητές στα μεγάλα κέντρα, αναρωτιώμασταν πώς είναι δυνατόν, καθώς η Ελλάδα έχει ήδη τέσσερα μεγάλα πανεπιστήμια», στη συνέχεια όμως είχε την χαρά να παρακολουθήσει την πρόοδο του αιτήματος αυτού να προχωρά, με κινητοποιήσεις, συγκεντρώσεις, αρθρογραφία, επιστολές. Κατάφεραν συμπλήρωσε οι τότε παράγοντες της πόλης να κινητοποιήσουν ακαδημαϊκούς και πανεπιστημιακούς καθηγητές, ώστε να μην φανεί ότι το Πανεπιστήμιο ήταν απαίτηση παραγωγικών δυνάμεων, αλλά κυρίως ότι θα συμπλήρωνε και πανεπιστημιακές ανάγκες της χώρας. Ευτύχησε δε ο πατέρας του Γεώργιος Μανούδης, ένας από τους πρωτεργάτες αυτής της προσπάθειας, να έχει στοιχειοθετήσει λεπτομερώς στο αρχείο του αυτή την προσπάθεια. Ο ίδιος εξέδωσε αυτό το αρχείο, και 100 σελίδες αυτού αφιερώνονται σε αυτές τις δραστηριότητες από το 1960 μέχρι το 1972.
Με την ευκαιρία της επετείου ο κ. Μανούδης γνωστοποίησε κάποιους από τους ανθρώπους που βοήθησαν σε αυτή την προσπάθεια. «Όμως η ιστορία πρέπει να ενισχύεται και να διατηρείται, αυτός είναι ο σκοπός» ανέφερε. Όσο για το αν η τοπική κοινωνία εκτιμά τη σημασία του Πανεπιστημίου, ο κ. Μανούδης εξέφρασε την ικανοποίησή του για το γεγονός ότι η υποδοχή των νέων φοιτητών φέτος τον Οκτώβριο, είχε ένα πανηγυρικό χαρακτήρα. Αποτελούσε άλλωστε ένα πάγιο αίτημα και του ιδίου προς τις δημοτικές αρχές, στις οποίες είχε γνωστοποιήσει πως στην Ευρώπη τις ημέρες που έρχονται οι φοιτητές, πανηγυρίζει όλη η πόλη. Έτσι και η πόλη μας, που οργάνωσε αυτή την εκδήλωση έδειξε έμπρακτα τον ενδιαφέρον της για τους φοιτητές της, θεωρώντας ότι θα έχει ανταποδοτικό χαρακτήρα μιας και η Κομοτηνή είναι μια εύκολη, περπατήσιμη και όμορφη πόλη .
«Θα έπρεπε σε αυτή την περιοχή να δίνεται το καλύτερο που έχει η χώρα. Η ιστορία πρέπει να ενισχύεται και να διατηρείται, αυτός είναι ο σκοπός» τόνισε εμφανώς συγκινημένος.
Ο κ. Άρης Μανούδης φανερά συγκινημένος παρέδωσε στον Πρύτανη του Δημοκριτείου Πανεπιστημίου Θράκης, το αρχείο του πατέρα του, Γεωργίου Μανούδη, με το σύνολο του υλικού που αποτελεί τεκμήριο και πλούτο πλέον για το ΔΠΘ.
Τέλος οι Κοσμήτορες των πρώτων σχολών, της Νομικής Σχολής Καθηγητής κ. Μιχάλης Χρυσομάλλης και της Πολυτεχνικής Σχολής Καθηγητής κ. Βασίλειος Παπαδόπουλος, με τις ενδιαφέρουσες παρουσιάσεις τους συνέδεσαν το παρελθόν με το παρόν του ΔΠΘ.
Ιδιαίτερα συγκινητικό ήταν το μήνυμα του πρώτου Πρύτανη του ΔΠΘ Καθηγητή Λεωνίδα Κογκέτσωφ, το οποίο μετέφερε η κόρη του Αυρηλία Κογκέτσωφ όντας μέλος ΔΕΠ του Ιδρύματος μας .
Στον σύνδεσμο που ακολουθεί παρακολουθείστε την εκδήλωση.