Έχω εκφράσει πολλές φορές στο παρελθόν τις απόψεις μου, σχετικά με την υπόθεση Γεωργίου, και έχω υποστηρίξει αυτό που φαίνεται πια αυταπόδεικτο, ότι η πλήρης διαλεύκανση της θα έσωζε την Ελλάδα και θα έκανε να καταρρεύσει ο χάρτινος πύργος των δανειστών, ότι δήθεν…φταίνε οι Έλληνες και δήθεν, και δήθεν.
Είναι, όμως, τώρα πολύ σημαντικό το γεγονός ότι και ο τύπος, ελληνικός και ξένος, άρχισε να ασχολείται με τη σκοτεινή αυτή υπόθεση, να αναζητεί λύσεις, να δείχνει ότι έχει συνειδητοποιήσει το τι κρύβεται πίσω από το θέατρο αυτό σκιών και πάνω από όλα να καυτηριάζει τις ασύστολες, τις κραυγαλέες πια παρεμβάσεις των ‘εταίρων μας’ προς την ελληνική Δικαιοσύνη. ΠΟΥ ΑΚΟΥΣΤΗΚΕ αλήθεια μια τέτοια αντιδεολογική συμπεριφορά!
Όμως, τα όσα διακυβεύονται σε αυτή την υπόθεση είναι η ίδια η αξιοπιστία της ΕΕ, που ήδη έχει υποστεί σοβαρότατο πλήγμα με το βιβλίο του Γιάνη Bαρουφάκη “Adults in the Room”, αλλά έτσι και εξαναγκαστεί σε εξομολογήσεις ο κ. Γεωργίου, θα ήταν το ΤΕΛΟΣ.
Γι αυτό και η τόση προστασία, που παραβαίνει κάθε νόμο ηθικής και δεοντολογίας. Για να μην ανοίξει το στόμα του ο κ. Γεωργίου, οπότε θα καταρρεύσει ολόκληρο το οικοδόμημα, που με τόση προσοχή και σύστημα στήθηκε εναντίον της Ελλάδας. Κρίμα, που ενώ οι ξένοι συνειδητοποιούν το τι έγινε και προσπαθούν να βοηθήσουν, οι…..σοβαροί Έλληνες εξακολουθούν να αρέσκονται να ομιλούν περί “συνωμοσιών” και άλλων μη σοβαρών τινων. Αυτοί, ποιους, άραγε, προστατεύουν΄;;;
