O Jooseph Stiglitz λέει, τα πράγματα με το όνομά τους, διαλύοντας τις αστείες πεποιθήσεις ότι δήθεν η “Ελλάδα πηγαίνει καλύτερα”. Διαβάστε τα τμήματα από την συνέντευξή του, που θα υπέγραφε αβίαστα κάθε σοβαρός οικονομολόγος, που δεν υπηρετεί αντίθετα συμφέροντα, και δεν έχει δεσμεύσεις κάθε μορφής . Αναπαράγω το επίμαχο για την Ελλάδα τμήμα της συνέντευξής του, και το μεταφράζω (στο τέλος του άρθρου υπάρχει το link για όλη την συνέντευξη):
I think what has happened in Greece is a normalization of poverty. I see no real recovery yet, I just think the economy has fallen so far that it’s almost inconceivable for it fall further. But I don’t see a reason to celebrate depression continuing, but not getting much worse. I think Greeks are finding way to cope as a society, but the long-run effects on society are devastating. The good side of Europe is that you can move freely and seek opportunity, the downside is that young people are now leaving Greece behind to seek jobs. It’s like a cultural genocide
Νομίζω ότι αυτό που συνέβη στην Ελλάδα είναι η ομαλοποίηση της μιζέριας. Δεν βλέπω ακόμη πραγματική ανάκαμψη, και σκέπτομαι ακριβώς ότι η οικονομία έπεσε τόσο πολύ, ώστε να μην είναι δυνατόν να πέσει περισσότερο. Δεν βλέπω, όμως, το λόγο να ικανοποιείται κανείς από τη συνεχιζόμενη ύφεση, αλλά να προσπαθεί να μην πάει πολύ χειρότερα. Νομίζω ότι οι Έλληνες βρήκαν τον τρόπο να τα βγάλουν πέρα, αλλά τα μακροχρόνια αποτελέσματα στην κοινωνία είναι καταστρεπτικά. Η καλή πλευρά της Ευρώπης είναι η δυνατότητα ότι μπορείτε να κινείστε ελεύθερα αναζητώντας ευκαιρίες, και η κακή είναι ότι οι νέοι εγκαταλείπουν την Ελλάδα, αναζητώντας απασχόληση εκτός αυτής. Πρόκειται για πολιτιστική γενοκτονία.
Και από άλλο σημαντικό σημείο της συνέντευξής του:
I have been disappointed that they were not brave enough. I totally understanβο d the fear of leaving the eurozone, but my view was in balancing the risks. If Greece had chosen to leave the currency, its economy would have gotten worse initially, but it would have recovered and done very well.
.Απογοητεύτηκα γιατί δεν είχαν αρκετό θάρρος (ο ΣΥΡΙΖΑ). Καταλαβαίνω πλήρως το φόβο εγκατάλειψης της ευρωζώνης, αλλά κατά την κρίση μου θα μπορούσαν να ισορροπήσουν οι κίνδυνοι. Αν η Ελλάδα είχε επιλέξει να εγκαταλείψει το ευρώ, η οικονομία της αρχικά θα χειροτέρευε , αλλά στη συνέχεια θα ανέκαμπτε και θα πήγαινε πολύ καλά.
Δυστυχώς, στον Πρωθυπουργό υπερίσχυσε ο φόβος και δεν έπραξε αυτό που θα έσωζε την Ελλάδα, όπως το ανέπτυξα ευρέως σε βιβλία, άρθρα μου και διαλέξεις μου στην Ελλάδα και στο εξωτερικό, από την πρώτη στιγμή των 8 αυτών τραγικών ετών, χωρίς ασφαλώς να είμαι η μοναδική οικονομολόγος με την ορθή αυτή άποψη. Τα αποτελέσματα της κάκιστης αυτής επιλογής να παραμείνουμε στο ευρώ ήταν είναι και θα είναι τραγικά, επισήμως ως το 2060, αλλά στην πραγματικότητα για αιώνα και βάλε, δεδομένου ότι το χρέος μας δεν ήταν, δεν είναι και δεν θα είναι βιώσιμο. Θα παραμείνουμε εμείς και οι μακρινοί μας απόγονοι, υπό επιτήρηση, με σφικτή λιτότητα, χωρίς δυνατότητα ανάπτυξης και περιφρονημένοι. Η απόδοση εύφημης μνείας στον πρωθυπουργό μας κ. Τσίπρα, επειδή πέρασε τα συμφέροντα της ΕΕ επάνω από τα αντίστοιχα ελληνικά, δεν θα είναι παρηγοριά μας. Ας αφήσουμε, βέβαια, και τα εθνικά μας θέματα, που εξελίσσονται δεν θα μπορούσαν χειρότερα, εφόσον οι πάντες εχθροί και φίλοι μας αντιμετωπίζουν σαν μια κακόμοιρη χώρα, πλήρως υποταγμένη σε ξένα συμφέροντα.