http://hassapis-peter.blogspot.gr/2018/01/blog-post_54.html
Εξαιρετικό άρθρο αγαπητέ κύριε Χασάπη. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι, ακριβώς, όπως το παρουσιάζετε είναι το πρόβλημα της βίαιης μετάλλαξης της βούλησης των Ελλήνων στο δημοψήφισμα του 2015.Και είναι, επίσης, απολύτως βέβαιο, ότι ό,τι συνέβη από τότε με μνημόνια-ρυθμίσεις- περικοπές-ζουγκλοποίηση της αγοράς εργασίας, ιδιωτικοποιήσεις, και τώρα ουσιαστική απαγόρευση της απεργίας, δεν είναι μόνο 1000% παράνομο και αντισυνταγματικό, αλλά καταργεί και κάθε έννοια δημοκρατίας σε αυτό τον τόπο.
Αλλά, πέρα από την βαρετή και ανούσια συνήθεια των πολιτικών μας, να κατηγορούν οι μεν τους δε, για μένα, και υποθέτω για τον καθένα μας το μέγα πρόβλημα είναι το πως θα βγούμε από τη βαθιά αυτή τρύπα της ανομίας, της αντισυνταγματικότητας και της παντελούς έλλειψης Δημοκρατίας.
Είναι αλήθεια ότι ο λαός δεν αντιδρά και διερωτήθηκα πολλές φορές το γιατί. Κατέληξα στο συμπέρασμα, ότι έχει ίσως δίκαιο. Διότι, φίλε κύριε Χασάπη, το πρόβλημα δεν είναι ούτε μόνο, ούτε κυρίως ελληνικό. Είναι πρωτίστως ευρωπαϊκό. Η ΕΕ όχι απλώς ανέχθηκε τη μετατροπή του 62% του ΟΧΙ σε ΝΑΙ, αλλά τη μοιραία εκείνη νύκτα αυτού του εθνικού εγκλήματος, όπως αποδεικνύεται περίτρανα από βίντεο που κυκλοφορούν ελεύθερα στο διαδίκτυο, οι δικοί μας αρμόδιοι για την τύχη της Ελλάδας, πανικόβλητοι από την ξεκάθαρη απάντηση των Ελλήνων ψηφοφόρων, που προφανώς δεν ανέμεναν, έσπευσαν να ΖΗΤΗΣΟΥΝ ΒΟΗΘΕΙΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΕ. Δηλαδή, ΒΟΗΘΕΙΑ ΓΙΑ ΤΟ ΠΩΣ ΔΕΝ ΘΑ ΔΕΧΘΟΥΝ ΤΗ ΒΟΥΛΗΣΗ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΛΑΟΥ. Και η βοήθεια τους δόθηκε απλόχερα. Και όχι μόνο, αλλά πρόσφατα έλαβαν και “δημόσια συχαρίκια”, με βραβεία, επαίνους και άλλα παρόμοια.
Ο ελληνικός λαός έκανε ότι μπορούσε με το 62% του ΟΧΙ, που η….δημοκρατική ΕΕ έγραψε στα παλαιότερα των υποδημάτων της. Λογικό είναι να σκέπτεται τώρα αυτός ο λαός ότι για αυτόν “δεν έχει οδό ούτε πλοίο δεν έχει λυτρωμό”, όπως είπε ο ποιητής.
Βέβαια, υπάρχει λύση, αλλά αυτή χρειάζεται αρχηγό, που αυτός δεν υπάρχει!